-
1 koncha
f.1. (= muszla, naczynie, trąbka) conch.2. anat., bud. concha, conch; koncha uszna anat. auricle, pinna.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > koncha
-
2 koncha
сущ.• раковина* * *♀ раковина (улитки etc.);\koncha uszna (ucha) анат. ушная раковина
* * *жра́ковина (улитки и т. п.)koncha uszna (ucha) — анат. ушна́я ра́ковина
-
3 koncha
-
4 kon|cha
f książk. 1. (muszla) conch, shell 2. (naczynie) shell-shaped dish 3. Archit. conch(a) 4. Żegl. type of counter- □ koncha uszna Anat. conchaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kon|cha
-
5 uszny
прил.• ушной* * *uszn|yушной;koncha (małżowina, muszla) \usznya ушная раковина
* * *ушно́йkoncha (małżowina, muszla) uszna — ушна́я ра́ковина
См. также в других словарях:
koncha — ż III, CMs. konsze; lm D. konch 1. «konchiolinowo wapienny szkielet mięczaków wytwarzany przez nabłonek płaszcza; muszla, u ślimaków na ogół spiralnie skręcona, u małżów dwudzielna» ∆ anat. Koncha uszna «zewnętrzna część ucha, małżowina uszna» 2 … Słownik języka polskiego
muszla — ż I, DCMs. muszlali; lm D. muszlali (muszlaszel) 1. «konchiolinowo wapienny szkielet zewnętrzny mięczaków wytwarzany przez nabłonek fałdu skóry; u ślimaków na ogół spiralnie skręcona koncha, u małży składa się z dwóch połówek, u głowonogów… … Słownik języka polskiego
